Dag 8 - Myvatn

Geschreven door Frank

Gisterenavond heb ik de 4e noorderlichtwaarneming gedaan deze vakantie. Eergisterenavond was er slechts 30 minuten een klein boogje zichtbaar, maar hé die telt ook! Afgelopen nacht was er sporadisch weer een mooie opleving zoals de vorige keer in Vik, waarbij het noordelicht even wat feller werd, waarna het vrij snel ook weer afzwakte. Op zo’n moment is het door de cameralens nog zichtbaar, maar voor het blote ook nog maar nauwelijks.

Na een nachtje doorslapen werden we wakker met een grijze/grauwe lucht en een kijkje op de verschillende weerapps liet helaas geen betere berichten zien. Sterker nog, het zou pas tegen 20:00 droog worden. Hmm wat te doen vandaag? We besloten om de ochtend maar lekker rustig aan te doen en na de lunch eens kijken of we nog wat gingen ondernemen. Na het eten zag het er nog niet veel beter uit, dus hebben we een spelletje gespeeld. Dit hield ons nog even zoet, maar uiteindelijk besloten we toch wat met de dag te gaan doen. Eerst terug naar Dimmuborgir, want daar zat ook nog een souvenirshop bij en we wilden graag kijken wat er zoal te verkrijgen is. Zoals het echte Hollanders betaamd hebben we alleen gekeken en niets gekocht. Dit komt later in Akureyri of Reykjavik nog wel, hopen we.

Het tweede dat op het programma stond was een bezoekje aan een ondergrondse hete bron, genaamd Grjotagja, die ontdekt is nadat er een grote kloof was ontstaan in de aarde en er dus ook openingen ontstonden naar deze grot toe. Voor de Game of Thrones kijkers onder ons: Hier is een deel van de scene opgenomen waarbij Jon Snow het heel gezellig heeft met Ygritte ;). Om de grot in te gaan moest je klimmen en klauteren over een aantal rotsen en moest je goed oppassen om je hoofd niet te stoten. We kwamen eerst bij de linker ingang, omdat de rechter te druk was. Toen we daar naar binnen waren, zag de fotograaf in mij dat de andere ingang een mooier overzicht van de grot gaf. Naar de andere kant dan maar! Die was nu een stukje rustiger geworden, zodat we erbij konden. Uiteindelijk belande ik op een grote rots met een prima overzicht en dicht bij het water. Vroeger was dit een populair bad bij de lokale bevolking, maar na een vulkaanuitbarsting in 1984 was het water zo heet geworden (> 50gr) dat dit verboden werd. Op internet had ik gelezen dat mensen er weer in gingen baden en zodoende had ik mijn zwembroek en handdoek meegenomen, maar het bleek nog steeds verboden en bij het pootje baden moet ik bekennen dat het toch nog steeds wel erg heet was. Ik kan me niet voorstellen dat mensen hier met hun hele lichaam in gaan. Verderop kwamen we nog een andere grot/ingang tegen. Hier was het echter beduidend warmer dan in de eerste, getuige de direct beslagen cameralenzen en Mark zijn bril. Ik vond het hier ook niet zo goed uit te houden als in de eerste, dus snel naar buiten. Bovenop nog even wat foto’s maken van de kloof en door om boodschapjes te doen voor het avondeten.

Het was inmiddels eindelijk droog geworden en dat al veel eerder dan gemeld, maar dat zou helaas niet zo blijven. Mark wilde eerst nog even terug naar het huisje om wat extra te eten i.v.m. te weinig voldoening van de lunch. Nu het droog was vonden we het wel leuk om nog wat meer te zien, dus zijn we naar de pseudokraters van skútustaðagígar gereden aan de zuidkant van het Myvatnmeer. Deze zijn gevormd door gasexplosies toen hete lava in aanraking kwam met het natte land. Het blijkt een populaire plek om vogels te spotten, maar die hadden er met dit weer (het regende ondertussen weer) ook niet zo’n zin in. Er waren wel genoeg schapen en later bleek dat dit gebied ook door moet gaan voor boerenland.

Op de terugweg naar het huisje zijn we nog even gestopt bij Hofði. Dit bleek een klein bos te zijn, met af en toe een uitzichtpunt over het meer. Ik ben hier eventjes gaan kijken om te zien of het interessant genoeg was om in dit weer uit de auto te komen, maar dit leek mij mooier als het zonnig en droog zou zijn. Toch maar door naar het huisje voor het avondeten. Dit zouden aanvankelijk pizza’s zijn, maar toen we omgerekend hadden dat die al gauw minimaal € 18,- p.st. zouden gaan kosten, hebben we maar gewoon vlees, aardappeltjes en groente gekocht in de supermarkt.

Eigenlijk stond voor vandaag ook nog de beklimming naar de top van Hverfjall op het programma. Dit is een grote krater met as die op te klimmen is en waar je helemaal over de kraterrand kan lopen. Ik wilde hier nog wel graag naar toe, maar de rest was mede door de nog vallende regen niet zo enthousiast. Mark twijfelde nog even, maar gaf aan toch niet mee te gaan. Dan maar alleen, dat ben ik inmiddels gewend van mijn nachtelijke noorderlichtavontuurtjes. Bij de Krater liep een lang pad omhoog dat ik gevolgd heb en uiteindelijk kwamen ik boven aan. Inmiddels was de zon eindelijk tevoorschijn gekomen, maar hij was al aan het ondergaan. Dit gaf boven het Myvatnmeer wel een heel mooi beeld. Even wat foto’s genomen en toen begonnen aan het stukje krater tot het hoogste punt. Helemaal rond had ik ook geen zin meer in en ik had niet lang meer voor het donker begon te worden. Op het hoogste punt enkele foto’s gemaakt van de askegel in het midden van de krater en ook nog een paar van de ondergaande zon boven het meer en toen was het tijd om terug naar beneden te gaan. Ik herinnerde mij dat het een hobbeldebobbelweg was om er te komen en die reed ik niet graag in het donker terug.

De anderen hadden inmiddels de planning voor morgen klaar. Eerst een bezoekje aan de waterval Godafoss en daarna door naar het plaatsje Husavik voor een walvissafari. Ik ben heel benieuwd wat voor beelden dit gaat opleveren.