Dag 4 - De Zuidkust

Geschreven door Denice

Tijdens onze eerste nacht in Vik, wat gelegen is ten Zuiden van de Katla hebben sommige van ons lichte trillingen van deze actieve vulkaan opgemerkt. De vulkaan barst ongeveer elke 70 jaar uit en is nu al bijna 30 jaar hier overheen met de laatste uitbarsting in 1918. Gelukkig stellen de bevingen niet veel voor en is het meer alsof er een grote vrachtwagen vlak langs de slaapkamer rijdt.

In de ochtend hebben we ons eerst weer tegoed gedaan aan toast met jam, pasta of kaas en een kopje thee erbij. Daarna hebben we ons goed warm aangekleed, omdat mijn weer app zei dat de gevoelstemperatuur 2 graden zou zijn en omdat er een gletsjer op het programma stond. De temperatuur bleek achteraf mee te vallen. We zijn vervolgens op pad gegaan naar onze eerste bestemming; Dyrhólaey. Deze hoge klif aan de kust is bijzonder vanwege de natuurlijke boog waar een schip onderdoor zou passen. Mark hoopte door vroeg in de ochtend te gaan misschien Puffins te kunnen spotten. Eerst zijn we naar een locatie gereden aan de linkerkant met een uitzicht punt. Deze viel toch wat tegen, omdat de boog nog wat ver weg was en dus niet heel duidelijk te fotograferen. We zijn daarom snel weer in de auto gestapt om nog wat verder te rijden. Na een hobbelig paadje berg op, waar ik even niet naar beneden moest kijken, kwamen we op een uitzichtpunt direct rechts van de boog. Hier hadden we mooi uitzicht, maar helaas geen puffin gezien.

Onze volgende bestemming van vandaag was de Sólheimajökull Gletsjer. Dit is een uitloper van de veel grotere Myrdalsjökull. We kwamen eerst een avontuurlijke route (grindweg) tegen naar de myrdaljökull en we dachten dat dat wel leuk zou zijn, maar al snel kwamen we een bord tegen waarop stond dat de weg afgesloten was en we moesten omkeren. We zijn toen maar doorgereden naar de oorspronkelijke bestemming: Sólheimajökull. Dit was een asfaltweg en was dus veel beter te doen. We merkten al snel dat het wat frisser begon te worden bij het naderen van de gletsjer. Vanaf de parkeerplaats zijn we richting de gletsjer gelopen over het aangegeven pad tot er een bordje stond dat we niet verder konden vanwege losse grond. Uiteraard hebben we eerst wat foto’s gemaakt en zijn daarna van het pad geweken om langs het meer terug te kunnen lopen. Frank wou graag het losgebroken stukje ijs wat hier dreef even van dichtbij op de foto zetten.

Onze laatste bestemming voor vandaag was de Skógafoss waterval. Na weer een korte rit kwamen we aan op de parkeerplaats en zijn we eerst het restaurant/souvenier winkeltje binnengegaan. Hier hebben we alvast een eerste souvenier voor iemand gescoord. Daarna een bordje tomatensoep met broodjes gegeten voor lunch. Hierna zijn we richting de waterval gelopen die bekend staat om de regenboog die te zien is als de zon schijnt. Hier hadden we echter niet op gerekend, omdat de weersverwachting voor vandaag bestond uit bewolking en regen. Langs de 60 meter hoge waterval loopt een pad omhoog naar de top. Ondanks de waarschuwing dat dit niet geschikt is voor mensen met hoogtevrees deed ik toch een dappere poging om met mijn reisgenoten mee naar boven te gaan. Ongeveer halverwege zag ik het toch niet meer zo zitten en heeft Frank mij weer naar beneden geëscorteerd. Dit bleek al snel een hele goede beslissing, want zodra ik in mijn eentje richting de onderkant van de waterval liep ontstond er een gaatje in het wolkendek en verscheen een prachtige regenboog. Snel ben ik nog wat dichterbij gelopen en heb een aantal prachtige foto’s gemaakt terwijl de rest van bovenaf het fenomeen hebben gefotografeerd. Nadat de zon weer verdwenen was kwamen de anderen ook weer naar beneden om samen nog wat foto’s onderaan te maken.

Omdat de bezichtigingen van vandaag allemaal redelijk dichtbij waren en we nergens ver hoefden te lopen waren we in de middag al weer klaar en zijn we na wat boodschapjes doen terug gegaan naar ons huisje om de rest van de dag rustig aan te doen. Morgen staat er namelijk een flinke wandeling en een autorit van zo’n 280km op het programma.